از دغدغه های سینمای بهرام توکلی می توان به نیاز آدم ها به ایجاد روابط انسانی و هویتمند با همدیگر و محیط طبیعی پیرامون اشاره کرد که یا در فیلم «پابرهنه در بهشت» در ابعاد پنهان و پیدای یک آسایشگاه روانی ترسیم می شود یا در فیلم «اینجا بدون من». در زندگی ملال آور یک خانواده از طبقه ضعیف جامعه و فاصله ای که این رخوت از اعتیاد تا فقر، از ناامیدی تا تنهایی طی می کند به زوال رنگ ها و دلخوشی ها در زندگی سیاه و یکنواخت احسان (صابر ابر) می انجامد که با پدر معتاد و مادر کارگر و خواهر افلیج، نمونه جوانان مستعد و مدرنی است که در یک پازل نادرست، به راحتی تباه می شوند. دیدگاه مدرن و نسبی نگر بهرام توکلی به