اگر حوادثی چون ماجرای باغ خمینی شهر، کاشمر و نظایر آن را کنار هم بگذاریم یا پرونده قتل دختری جوان در محدوده پل مدیریت را بررسی و مرور کنیم، به نکته مشترکی می رسیم که باید آسیب شناسی شود. در تحلیل حوادثی چون ماجرای خمینی شهر باید تاکید شود کسی که مرتکب چنین جنایاتی می شود، دچار یکسری مشکلات روحی- روانی است و از منظر روانشناسی این افراد هم در محیط خانواده و هم در محیط جامعه دچار مشکلات و عقده هایی هستند. مساله خشونت و جنایت هایی از این قبیل، معمولااتفاقات یک شب یا یک روز نیست: تمام آنچه که به این شکل اتفاق می افتد، معلول یکسری علت هاست که در جامعه وجود دارد. رخدادهایی از این قبیل غیرمنتظره نیست و طبیعی است زیرا جرایمی که در جامعه اتفاق می افتد، معلول یکسری عوامل بسترساز آن جرایم هستند. مثلافقر مالی، فرهنگی و نبود امکانات باعث ناهنجاری هایی اجتماعی از قبیل اعتیاد می شود و همه این عوامل دست به دست هم می دهند تا ما شاهد چنین اتفاقاتی در جامعه باشیم. برای اینکه در آینده کمتر شاهد این جنایت ها باشیم، مسوولان باید سعی کنند این علل و عوامل که بسترساز چنین جنایاتی می شود را بررسی کرده و درصدد رفع آنها برآیند. اینها موضوعات پیچیده یی نیست و بارها گفته شده و از نظر اسلام شناسی جنایی کاملاقابل تبیین و پیش بینی است. بنابراین با وجود چنین عواملی در جامعه، مشابه این اتفاقات مجددا تکرار می شود و مسائل غیرمنتظره یی نیست چراکه زمینه و عوامل آن در جامعه وجود دارد و در صورتی می توانیم مانع وقوع مجدد این خشونت ها شویم که زمینه وقوع این جرایم را از بین ببریم.اگر بپرسید آیا منشا این رفتارها ناشی از خشم فروخورده مردم است، باید بگویم که نمی تواند یک علت خاص داشته باشد، البته باید ببینم خشم فروخورده به چه معناست. طبعا کسی که مرتکب اینچنین جنایاتی می شود، دچار یکسری مشکلات روحی- روانی است و ازمنظر روانشناسی این افراد هم در محیط خانواده و هم در محیط جامعه دچار مشکلات و عقده هایی هستند که با آنها همراه بوده و باید این مشکلات در خانواده هم بررسی شود و صرفا معلول یک علت نیست. عوامل زیادی وجود دارد که جمع آنها باعث روحیه جامعه ستیزی و معناگرایی در اینگونه افراد می شود.