نگاهی مختصر به تحول و تطور نهادهای سیاسی مدرن در ترکیه به خوبی نشان می دهد که ارتش این کشور نخستین گروهی بوده که در پیشبرد این کشور به سمت پروژه نوسازی و نوگرایی نقش داشته است. تاریخ ترکیه به ارجحیت نظامیان در این کشور و در اختیار داشتن دست بالانسبت به سایر نیروهای سیاسی شهره است. البته این نقش صرفا به ترکیه امروزی محدود نمی شود چرا که اهمیت حضور نظامیان ترکیه یی در میان اوضاع داخلی این کشور را می توان در دوران حکومت عثمانی هم جست وجو کرد. با این وجود چندی است که این گروه تاثیرگذار، هیمنه خود را ازدست داده و کنش هایش به واکنش هایی در برابر دیگر نیروهای سیاسی این کشور محدود شده است. از زمان پیروزی