مرداد 1338- یوش| پسر عزیزم، کاغذ تو رسید. بعدازظهر بود. در منزل خانم با خان امجد خاقان به صرف چای مشغول بودیم. کاغذ را سربسته گذاشته بعدا به دقت خواندم و باز هم آنرا خواهم خواند. هروقت که بخوانم شما را می بینم. در این مفارقت و تنهائی معلوم است کاغذ تو چقدر برای من غم انگیز بود. از طرفی خوشوقت شدم. برای اینکه اسدالله یک روز دیرتر به یوش رسید. من فکری بودم. چرا می پرسی خرگوش را زدم یا نه؟ بعد از رفتن شما بطوری بی حال بودم که حال بی حال کردن آن حیوان بی گناه قشنگ را نداشتم. به زحمت به «کهریز» رسیدم.ناهار را در اینجا خوردم. مشغول درو گندمها بودند. در تمام مدت سیره های زیاد در این هوای صاف که می