آرشیو دوشنبه ۷‌شهریور ۱۳۹۰، شماره ۳۲۱۴
صفحه آخر
۲۰
ماه خوب خدا

صبح روشنایی

محمد خامه یار

خدایا! من در پرتو آموزه های برخاسته از چشمه زلال دعا به خود می بالم و از تو می خواهم تا به فتح قله های کمال نائل آیم. از تو می خواهم تا به عمیق ترین اندیشه ها و زلال ترین احساس ها دست یابم. هر روز دست دعا به سمت و سوی آسمان فضیلت ها می گیرم. برآیند دعا و نیایش و مناجات من معرفت و بصیرت است و خرد و روشنی. تو ارادت مرا در آسمان و کهکشان اجابت نیکو بدار و جوانه های امید را در دلم شکوفا کن.

خدای من! در دولت دلدادگی ام در حقم کرم فرما تا بی هیچ بهانه ای در پیشگاه تو قیام و قعود و سجود و رکوع کنم. آفتاب مهربانی و پرفروغت را همیشه احساس کنم و آنچه دستاویز من در کوی بندگی می شود، قوام ده. مرا با همین دستاویزها به بارگاه پرجلال و جبروتی خود نزدیک و نزدیک تر کن.

معبود من! در غوغای زندگی قلبم را تسخیر خود کن و هرآنچه مرا از دیار فراموشی به سوی تو و دیار عشق و جاودانگی ات رهنمون می کند، پایدار کن. در خواسته ام، جدی ام و یقین دارم هرگز مرا از خود دور نخواهی کرد. من در آستان تو سر تسلیم فرود آورده ام، تو را تعظیم می کنم، به شکوه و جلال بارگاهت، شهادت می دهم و تو را بهترین معبود می دانم. به من توفیقی عطا فرما تا بندگی تو مرا در دولت خود به سرانجام رساند. تو مرا پناه دادی و بر ملک وجودم مالکی. بر هر چیز توانایی و قادری. من فقیرم تو مرا غنی ساختی. عزت و جلال دادی، تمکن و جاه بخشیدی، مرا با زمزمه دعا آرامش دادی، تو با هرآنچه که مرا در نیل به مقام انسانی ام و آموزه های وحیانی ام شتاب می دهد بهره مندساز، ایمانی که مرا در پگاه خود سر بر سجاده نیاز استوار نگاه می دارد و دل در گرو قرب تو می سپارد عطا فرما.

پروردگار من! مرا از خود دور مساز، عنایتی بنما و سعادتی تا جام حیاتم از عشق تو سیراب شود. جانم را به نور خود هستی و دلم را از زلال معرفت خود مستی بده.