هرمنوتیک یکی از مفاهیمی است که امروزه توانسته در هنر نئورومانتیک و مدرن به عنوان اصلی کلی در مبانی زیبایی شناختی مورد بررسی قرار گیرد. جهت دست یابی به منطق فرضیه فوق می توان گفت در یک اثر هنری مدرن به تعداد مخاطبان یک اثر، قرائت های گوناگون وجود دارد و هنرمند خالق اثر تنها قرائت مشخصی از مفاهیم اثر خود دارد. در این میان نکته قابل توجه این است که برداشت خالق اثر بعضا در تضاد بنیادی با برداشت مخاطب یا مخاطبان قرار می گیرد و هیچ گاه نمی توان برای هر کدام اولویتی در صحت برداشت و دریافت از اثر قایل بود، زیرا تمام این قرائت ها به یک اندازه اعتبار دارد و به یک اندازه بی اعتبار است و این همان هرمنوتیک یا برداشت تاویلی از یک اثر هنری است اما از این نکته نیز نباید غافل شد که مبحث هرمنوتیک به شکل انکارناپذیری در چارچوب های هنر مدرن قرار می گیرد و تثبیت می شود.