بیست و یکم سپتامبر «روز جهانی صلح» است و به منظور یادآوری این روز قصد داشتم از موضوعی مناسب با این روز به قصد «ترویج صلح» سخن بگویم. موضوعاتی گوناگون مناسب به نظر می آمد از جمله: رانندگی کردن در کشور ما و اینکه رانندگان چقدر قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت می کنند یا دانش آموزان کشور ما چقدر از حقوق خود و دیگران آگاهی دارند؛ یا دست کم چرا در مدارس ما پایبندی به قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را به دانش آموزان آموزش نمی دهد، سایر قوانین و مقررات پیشکش. اما انتشار کتاب استاد هدایت الله فلسفی که حدود یک ماه و اندی از آن می گذرد؛ مرا بر آن داشت که کتاب را به خوانندگان بالقوه و بالفعل آن معرفی کنم. این کتاب برخلاف روش مرسوم زمانه ما، نه ترجمه است و نه تالیف بلکه تصنیف استاد هدایت الله فلسفی است برای کسانی که علاقه مند به حوزه های حقوق عمومی، حقوق بین الملل، فلسفه و مسایل اجتماعی هستند، بسیار مفید است؛ زیرا آنچه در کتاب آمده تاکنون نه به فارسی و نه به زبان های دیگر نوشته نشده است. مصنف بخش هایی از این کتاب را در دوره فوق لیسانس و دکترا تدریس کرده است. از ویژگی های کتاب صرف نظر از معانی و مفاهیمی که در آن کاویده شده 1) دقتی است که در تنظیم و نگارش آن شده، 2) برای کسانی که قصد نگارش کتابی در حوزه علوم انسانی دارند، الگویی خوب است3) نثری ساده و صحیح دارد و مصنف کوشیده به گونه ای سخن بگوید که خواننده مقصود را دریابد، نه اینکه با درازنویسی و قلمبه سخن گفتن اظهار فضل کند و خواننده در فهم مقصود دربماند و سردرد بگیرد. به نظرم تنها اشکال کتاب در این است که نمایه انتهای کتاب «موضوعی» نیست و بیشتر به شکل «اعلام» است. امید است که خوانندگان، کتاب را با دقت بخوانند، بر نوشته های آن به دیده تردید بنگرند و درصدد نقد کتاب برآیند. مصنف اگرچه مستغنی از جایزه و جایزه گیری است اما اگر کتاب منصفانه داوری شود حتما استحقاق دریافت جایزه بهترین کتاب سال را دارد.