خیلی سخت بود، که در یک بعدازظهر دلگیر پاییزی روی صندلی های پارک بنشینید و به در قفل شده آژانسی خیره شوید که کلی خاطرات ریز و درشت از آن دارید، آژانس رویایی تعطیل شد، (اشکمان درآمد).

آژانسی که با کلی امید و آرزو و چشم اندازی وسیع (آنقدر وسیع که ذکر طول و عرض آن در صفحات هیچ روزنامه ای نمی گنجد!) تاسیس شد و قرار بود که افق جدیدی در صنعت حمل و نقل کشور عزیزمان بازکند، بر خلاف تصورات اولیه جناب سرهنگ که در مراسم افتتاحیه آژانس فرموده بودند: «ما اگر خوب مدیریت کنیم بعد از چند سال می توانیم هواپیمای کوچکی خریداری و بتدریج... و در نهایت هم با احداث یک فرودگاه مجهز...» چند روزی است که پلمب شده.