آمدی و با آمدنت نوای خش خش برگ هایی را می آوری که عاشقانه زیر پای عشاق غزل شیدایی را سر می دهند.

آمدی و با آمدنت مرغان مهاجر، موسیقی بازگشت می نوازند.

آمدی و با آمدنت باد سرگردان ترانه پاییز را می سراید تا قاصدکان گمراه، مقصد خود را دریابند.

آری، مهر آمد، ماه مدرسه، ماه پر از دوستی های کودکانه!

ماهی آمد پر از رقص برگ خزان در نیمه شب، پر از آب روان در نیمه شب، ای ماه مهر؛ با نام مدرسه می شناختمت و با نام مدرسه درون اولین نفست قدم گذاشتم!

چه رودهایی که در گرگ و میش هوا با نم نم باران که درب پنجره را می زد سر از خفته پرنیان رویا برنداشتم.

روزها در پس دریچه های شهریور انتظار مهر را می کشند تا بار دگر حس این ماه را تجربه کنند. حال از آسمان دیده ام در سکوت سپید کاغذ ها روی نوشته ام ستاره قطره قطره و آرام آرام می بارد و پنجه هایم بر این کاغذ سرمه می کشد.

از اهواز