شکی نیست که جرم از جمله قتل عمد که بزرگ ترین جرایم است محصول محیط وقوع جرم است و یکی از مظاهر زندگی دسته جمعی است. این نوع قتل ها اعم از همسرکشی یا فرزندکشی یا پدرکشی یک پدیده تلخ اجتماعی است و طبقه بندی پرونده های قتل به لحاظ موضوعی در طبقه قتل های خانوادگی مورد بررسی قرار می گیرد. برخی از عواملی که باعث پدرکشی می شود محیط خانوادگی (خانواده متشنج)، جهل و بی سوادی، مشکلات مالی اعتیاد به مواد مخدر و الکل و اختلال سلوک مرتکبین این نوع جرایم در کودکی که بعدها دچار اختلال روانی می شوند، احساس رقابت و حسادت با پدر و اینکه فرزند احساس می کند پدر به او مهربانی نمی کند یا حق او را تضییع کرده است که این احساس بعدها به کینه و نفرت تبدیل می شود، است. بنابراین ملاحظه می فرمایید که هم اعتیاد فرزند و هم رفتارهای نامتعارف پدر طی مرور زمان باعث می شود که اینگونه جرایم به وقوع بپیوندد. از منظر قانون مجازات اسلامی برخلاف پدر یا جد پدری که اگر فرزند خود را بکشد قصاص نمی شود، اما عکس این قضیه صادق نیست یعنی اگر فرزندی پدر خود را بکشد قصاص می شود و این استثنا در مورد وی رعایت نمی شود. با گذشت اولیای دم که سایر فرزندان مقتول هستند، موضوع قصاص منتفی است و از باب جنبه عمومی جرم، دادگاه می تواند مرتکب اینگونه جرایم را که باعث اختلال در نظم جامعه می شوند تا 10 سال به حبس محکوم کند. در نظر گرفتن حداکثر مجازات جزو اختیارات قاضی است که با توجه به شرایطی که قتل در آن اتفاق افتاده برای متهم در نظر گرفته می شود و براساس قانون مدنی مطابق ماده 880 این قانون قتل از موانع ارث است. بنابراین کسی که موروث خود را عمدا بکشد، از ارث او ممنوع می شود، اعم از اینکه قتل بالمباشره شده باشد یا بالتسبیب باشدیا مفردا باشد یا با شرکت دیگری. با این حال همانطور که گفته شد، براساس ماده 220 قانون مجازات اسلامی اصل بر محبت و علاقه پدر به فرزندش است و اگر قتلی صورت بگیرد و پدری فرزندش را بکشد، دلایل خاصی دارد و موجب قصاص نمی شود، اما عکس این موضوع صادق نیست.