در بالاترین طبقه خانه هنرمندان، با دوست عزیزی همراه شدیم و تئاتر «من و تلخک» به کارگردانی دوست خوبم نیما دهقانی به دلنشینی همراهی با آن دوست افزود. شنیده بودم که کار خوب از آب درآمده، دیدم و مطمئن شدم و از شما چه پنهان، لذت هم بردم. روایت و به تصویر کشیدن تلخی ها گرچه تلخ است، اما اگر به زیبایی و شیوایی و رندی باشد، جذاب و لذت بخش می شود. دلم برای تلخی زندگی تلخک بیچاره سوخت، از زندگی تلخکی اش خسته بود، به نیت مردن، بمعجون کیمیاگری خورد و عمر جاودان یافت و تلخکی اش همیشگی شد و ماند در دنیایی که نمی خواست بماند. 11هزار سال در خدمت شاهان و حاکمان، از اسکندر تا مظفرالدین شاه و از مائو تا شارون.