نبود رنگ های مختلف صدایی معضل کم اهمیتی نیست، چرا تا به حال نتوانسته ایم این معضل را حل کنیم؟

متاسفانه ما گذشته را با امروز مقایسه می کنیم و با توجه به گذشته انتظارات مان را بالامی بریم بدون این که به شرایط متفاوت هر کدام از این مقاطع زمانی توجه کنیم. انتظارات ما همیشه باید براساس شرایط زمان باشد. ما در شرایط مساوی می توانیم انتظارات مساوی داشته باشیم نه در شرایط نامساوی. امروز همه می پرسند که چرا ما در موسیقی ایران نوآوری نداریم؟ در پاسخ به آنها باید پرسید که مگر ما رودخانه جاری ای داریم که در فلان قسمت از آن شاهد رکود شده ایم؟ به نظر من هنرمند در بستر زمان با ارائه کار و دریافت بازخوردها