اگر بخواهیم مثالی برای نمایش های سرزنده و به روز و پرمحتوا در تئاتر دو دهه اخیر کشورمان به میان آوریم، نمایش های علیرضا نادری جزو این دسته است. «کوکوی کبوتران حرم» آخرین نمایش اش بود و پیش از آن نیز نمایش هایی پرتماشاگر را روی صحنه آورد که متن های آن هنوز هم خوانده می شوند و توسط کارگردانان جوان تر دوباره روی صحنه می آیند. نادری در تئاتر زحمات زیادی کشیده است اما با توجه به مشکلات اقتصادی و حاشیه های آن، قلم توانایش را بیکار نگذاشته و به سمت سناریونویسی در تلویزیون هم رو آورده و انصافا هم آثاری به یادماندنی را در ذهن مخاطبان چند میلیونی تلویزیون به جا گذاشته است. «در مسیر زاینده رود» به کارگردانی