: آلابالای سر امید ایستاده و می گوید: نور... امید – بخوانید علی سرابی- روی چشمانش دو حلقه خیار گذاشته و آلا– بخوانید باران کوثری- دارد موهای امید را کوتاه می کند و آرش – بخوانید پیمان معادی – روی مبل نشسته و روزنامه می خواند. تلفن زنگ می خورد و داستان یک دروغ بزرگ آغاز می شود. این یک اتفاق واقعی در پایان روزی از روزهای سرد آخر آبان ماه است. اینجا تماشاخصنه شماره یک ایرانشهر و تمرین نمایش «خشکسالی و دروغ» به کارگردانی محمد یعقوبی است. همزمان با تمرین بخشی از متن را تغییر می دهند. نمایش براساس دعای مشهور داریوش هخامنشی در تخت جمشید است- اهور مزدا این کشور را از خشکسالی، دشمن و دروغ در امان بدار-.