نیما در جواب پرسش «روح و جوهر شعر چیست؟» پاسخ می دهد: «به نظر من شعر دیدی است (و من تعبیری بهتر از این ندارم) که اندیشه ما را با قوت و لطف بیشتر ادا می کند. شک نیست این دید در مقام قوت و قدرت خود باید شناخته شود و با دید مردم به طور عادی فرق دارد. چه بسا که احساسات هست و شعر نیست (زیرا برانگیخته شدن هیجان از خصایص موجود زنده است.)، چه بسا شعر هست و عاری از احساسات و چه بسا شعر و احساسات هر دو به ملازمت هم نموده می شوند.» نیما سه حالت را بیان می کند و سومین حالت که تلفیقی از احساس و شعر در امتداد یکدیگر قرار بگیرند، می تواند شرایط بهتری را برای متنی که قرار است شعر باشد، فراهم آورد. الماسی نیا