بعد از عمل جراحی، هر لحظه که امام خمینی(ره) هم مشکل خاصی نداشتند، چشمشان را روی هم می گذاشتند و می خوابیدند به نحوی که از این عالم جدا می شدند.

حتی پزشکان به این شک می افتادند که نکند اثر داروهای بیهوشی است که ایشان را به این صورت درمی آورد. اما زمانی که وقت نماز می شد، خودشان بیدار می شدند.

اصلا وقتی آن لحظه می رسید چشم باز می کردند و می گفتند: وقت نماز است؟

می گفتم: بله. آقای انصاری تشریف داشتند به ایشان کمک می کردند، وضو می گرفتند و نمازشان را می خواندند.

برای ما درک آن مسائل عمیق معنوی مشکل بود چون ما در آن عالم امام(ره) نبودیم تا آن مرحله را درک کنیم.

نقل از غلامرضا باطنی از اعضای تیم پزشکی