این طور نباشد که آدم با لب بگوید ایمان آوردم ولی هیچ بهره ای از اسلام نبرده باشد! نه فقط با لب تنها که کتاب ها بنویسم و خدای نخواسته قرآن تفسیر کنم و بعد آن وقت درون دل خودم نرفته باشد. «ولما یدخل الایمان فی قلوبکم» ایمان در قلبم نرفته باشد. آن وقت چطور می شود؟ بیخود می شود و صاحبش بهره نمی برد. لذا فرمود که بیایید به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با مالتان و انفستان جهاد هم بکنید. جهاد یعنی نه اینکه فقط بروید مردم را بکشید یا تو را بکشند. یعنی تقلابزنی و با اموالت انفاق کنی، خیرات بدهی، با مومنین و با برادرهایت کارهای خوب کنی یا پلی، راهی و چیزی درست کنی. با جسمت هم به مومنین از خدمت دریغ نکنی. با این بدن به همسرت، اقوامت، به خودت خدمت کنی. جهاد کنی. یکی با مالت و جسمت که مال ظاهرت است و «انفسهم» هم یعنی در داخلت هم با خدای خودت صدقت را کار کن که بهتر صادق باشی. اصدق باشی.

کتاب طوبای محبت جلد شش