چندی پیش بود که مجله فارن پالیسی در انتخابی 10 فیلم سیاسی ایران را برگزید؛ فیلم هایی که به زعم نویسنده به موضوع سیاسی پرداخته اند. اما نکته جالب این است که بیشتر حواشی اطراف این فیلم ها و نه موضوعاتش رویکرد سیاسی دارد. این فیلم ها هر کدام در طول این سال ها سبب ساز یک اتفاق سیاسی شده اند یا با رویکردی سیاسی روبه رو شده اند. در این فهرست نام «داریوش مهرجویی» و «مسعود کیمیایی» دو بار تکرار شده است. مثلادر این فهرست فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی در رتبه نخست قرار دارد. در این گزارش می آید شاه اکران فیلم را در آن زمان به دلیل نمایش ایران به عنوان کشوری فقیر و عقب مانده ممنوع کرد اما شایع شد که امام خمینی (ره) از این فیلم حمایت کرده و همین دلیل باعث شد او هیچ فیلمی را در آن سال توقیف نکند. گوزنها ساخته مسعود کیمیایی در سال 1978 در سینما رکس آبادان اکران شد؛ زمانی که درهای سینما قفل شد و 500 نفر از تماشاچیان فیلم محبوس شدند و در آتش سوختند؛ اتفاقی که تاثیر بسزایی در براندازی رژیم شاه داشت. اینها همه استنباط های نویسنده این مطلب است.بقیه فیلم های این فهرست را می توان در کنار حواشی توقیفی آن قرار داد؛ مانند «باشو غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی بیش از پنج سال توقیف بود. «آدم برفی» ساخته داوود میرباقری، «نیمه پنهان» به کارگردانی تهمینه میلانی، فیلم جنجالی «مارمولک» ساخته کمال تبریزی و «سنتوری» داریوش مهرجویی. در ادامه فهرست فیلم های تاثیر گذار سیاسی ایرانی معرفی شده اند؛ فیلم هایی که رگه های کوچکی از سیاست را در خود پنهان کرده اند ولی توانسته اند حواشی همچون حبس کارگردان، آتش زدن سینما را به دنبال داشته باشند. در این فیلم ها دختری که به دلیل پخش اعلامیه و حضور در گروه های سیاسی ممنوع التحصیل می شود با پوشیدن لباس روحانی توسط یک دزد یا پدری با شایبه مذهبی - سیاسی و پسری معتاد به طور گذرا در فیلم ها عنوان شده است.