تا سر انگشت نسیم

دل من را لرزاند

دست تقدیر برایم آورد

سبدی از گل یاس

سایه ای ازگل سرخ

و حقایق بیدار

سبدی آیینه

شبدری زیر درخت

کرکسی روی زمین

و قناری در خواب

بوی نیلوفر را می توانی بخوری!

موج اشک دیدار، روی لاله جاری ست.

حس لمس آواز

زردی سبز چمن

سردی آب حیات

وزوز کندوها

غرش ابر خزان

و چناری بی تاب

سوز سرد شبنم

چشمک تیز عقاب

سنگ سنگین سجود

روی کفش دوزک ها

پر کفش دوزک ها

پرپر و از من است

در تهی دست زمین

سرکی می نوشم

رویش شاد زمین

باز هم خواند مرا

باز باید بروم

آن طرف در دل باغ

فصل زیبای بهار منتظر است...