در سال اول تاسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی من با استاد ذوالفنون آشنا شدم. از نگاه طنز ذوالفنون که روز را با لطیفه آغاز می کردند خاطره یی دارم که هربار که به یادش می افتم مشعوف می شوم. در کنسرت های خارج از کشور اگر سازها کوک نبود می گفتند عیب ندارد اینها خارجی هستند و ما هم کمی خارج می زنیم. باید درباره نوازندگی استاد ذوالفنون نیز نکته یی بگویم. این روحیات طنز در سازشان هم متجلی بود و از نظر من در برخی کارهایشان گرایش های مردمی بیشتر است. ایشان ردیف را خوب می دانستند و محضر اساتید بزرگ را دیده بودند و از آنجایی که موسیقی ردیف دستگاهی بسیار انعطاف پذیر است، آن را با سلیقه و اندیشه خودشان بیان می کردند و از این مساله خوب استفاده کرده بودند.