1- پرسپولیس از زمان دایی تا به امروز ثبات و تداوم در نتیجه گیری نداشته است. این تیم در برخی از بازی ها روی خلاقیت فردی بازیکنان نتیجه گرفته که هواداران به اشتباه فکر می کنند پرسپولیس ثبات و آرامش پیدا کرده است اما واقعیت این نیست و مشکلات همچنان پابرجاست. نتایج تیم پرسپولیس مانند یک تابع سینوسی بوده و فراز و نشیب زیادی دارد و هواداران پرسپولیس باید این فصل را با شکیبایی به پایان برسانند.

2- نکته مهمی که در این بازی به چشم می آمد، این بود که در نیمه دوم بازی، بازیکنان پرسپولیس در جنگ های فیزیکی کم می آوردند. در واقع آنها از نظر فیزیکی و بدنی به ویژه در 30 دقیقه پایانی بازی مشکل داشتند. این مشکل در بازی هایی که پرسپولیس در رقابت های لیگ برتر نیز انجام می دهد، به چشم می آید. تیم پرسپولیس از زمان دایی و استیلی به دنیزلی رسیده و او در بستن آن نقشی نداشته است. در حال حاضر پرسپولیس در همه پست های خود به ویژه در خط دفاع مشکلات زیادی دارد و تغییراتی که در ترکیب مدافعان میانی این تیم ایجاد می شود، تاثیر منفی بر عملکرد خط دفاعی تیم گذاشته است.

3- باید این نکته را در نظر بگیرید که 70 درصد بازیکنان پرسپولیس توان بازی در این تیم را نداشته و در حد نام این تیم نیستند. در بازی تیم های پرسپولیس و الهلال، شور و حال هواداران و حس مبارزه جویی آنها روی سکوها از حس مبارزه جویی بازیکنانی که درون زمین بازی می کردند، بیشتر بود.

4- در مقطعی از فصل انگیزه و حس مبارزه جویی کریمی بالابود و در واقع بار تیم روی دوش وی افتاده بود اما در حال حاضر کریمی نیز از انگیزه گذشته برخوردار نیست. با اینکه سطح انتظارات از علی کریمی خیلی بالاست اما یک بازیکن حتی در سطح اول فوتبال جهان نیز نمی تواند همیشه بار تیم را به دوش بکشد.