در پاسخ به مصروحه مقام معظم رهبری و به جانباز شهید

رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه دل

خونین چو برگ شقایق، رنگی چو افسانه دل

هر قطره از شمع جانت می سوزدم در خزانت

باید کجا پر بگیرد بعد از تو پروانه دل؟

رفتی و دل کندی از غم، آه ای شهید مجسم

اما ندیدی چه تلخم بعد از تو همخانه دل

بار سترگ فراقت من را زمینگیر غم کرد

بالی بکش از رسیدن بر باور شانه دل

پیچیده عطر نمازت، شب گریه های نیازت

آوازه رمز و رازت در بزم شاهانه دل

دنیا برایت قفس بود، هجران و شب ناله بس بود

پیغام ناب جرس بود از سوی جانانه دل

با جان و دل می شنیدی هر روز در خود شهیدی

یک روز آخر پریدی از بام ویرانه دل

معنای ناب حقیقت، زیباترین استقامت

پرواز سبزت سلامت ای پیر فرزانه دل