با انتشار کتاب «دوزخ» که مجموعه ای جالب توجه از عکس های «جیمز نچوی» را در اختیار مخاطبان علاقه مند به هنرعکاسی می گذارد، این پرسش همواره بی پاسخ دوباره در ذهن تداعی می شود که: آیا عکاسی خبری یک هنر است یا یک پدیده «نوصنعتی» و زیرمجموعه ای از ساختارهای رسانه ایی؟ از این مهم تر اینکه آیا الزامی به پاسخگویی در این زمینه وجود دارد؟ به طور قطع خیر، الزامی وجود نخواهد داشت. اما در نظام فرهنگی/تمدنی بشر مدرن هر چیز در نهایت باید به شکلی منطقی گونه بندی شود. حال این گونه بندی ها چه کمکی به شناخت پدیده ها می کند، خود سخنی دیگر است. با نگاهی کلی به تعاریف متعدد منتقدان و اندیشمندان برای ارایه کردن الگویی