طنز می تواند به موازات اخبار جدی در رسانه ها وجود داشته باشد و به تلطیف فضای جامعه بینجامد. حرکت های فرهنگی محتاج همکاری و همیاری همه اقشار، صنوف و طبقات است و نمی شود طنز را بدون این بخش ها درنظر گرفت. حضور طنز در کنار سایر قالب های فرهنگی می تواند به اصلاح شرایط سیاسی و اجتماعی بینجامد و اصلاح و بهبود مسائل جاری جامعه را در پی داشته باشد. در هر کشوری مطابق با فرهنگ، اخلاقیات و قانون اساسی، حد و مرزهایی وجود دارد که از آنها به خطوط قرمز تعبیر می شود: این خطوط برای همه هست و نمی شود گفت که فقط برای طنزپرداز است. اما گاه خطوط کم رنگی در حاشیه خطوط اصلی به وجود می آید که وجود خارجی ندارد و زاییده انتقادناپذیری مردم و مسوولان و شناخته شده نبودن طنز است. اما هرچه طنزپرداز به متون ادبی پیشین احاطه بیشتری داشته باشد و ذوق و ذائقه اش بیشتر باشد، می تواند این خطوط را تشخیص دهد و به مسائل جامعه در قالب طنز به راحتی بپردازد. خوب است که در خبرگزاری ها که با نگاه جدی به موضوعات پرداخته می شود، طنز هم وجود داشته باشد، یعنی به موازات برخی رویکردهای جدی که درباره اخبار وجود دارد، به طنز هم پرداخت و از دریچه طنز به اخبار نگاه کرد. طنز اگرچه قالبی غیرجدی دارد اما از جدی هم جدی تر است و می تواند جای سایر اخبار جدی یا بخشی را به خود اختصاص دهد. ایجاد بخش طنز در یک خبرگزاری اقدامی نو و جدید است که امتیازش با آن خبرگزاری است که پیشگام شود و من به عنوان یک طنزپرداز که طنز را یک رسانه می داند، چه رسد به اینکه طنز در خدمت رسانه باشد، این اقدام را مثبت می دانم. |ایسنا|