برای درک آثار هنری و لذت بردن از آنها لازم نیست از معلومات مان درباره زندگی و عواطف و احساسات مربوط به آن یاری بجوییم. هنر به تنهایی ما را از جهان پویش های انسانی به جهان والای زیباشناختی فرا می برد. با تامل در آثار هنری و تجربه زیباشناسانه حاصل از آن، دمی از تعلقات روزمره بشری آزاد می شویم: از گذشته و آینده می رهیم و به طرازی فراتر از سیلان عادی حیات برکشیده می شویم. این دیدگاه نمونه بارزی است از دیدگاه های درون نگرانه درباره هنر که در تقابل با دیدگاه های برون نگرانه قرار می گیرند. دیدگاه های برون نگرانه هنر در متن تحولات اجتماعی را بررسی می کنند و از این رو جامعه شناسی هنر را پی می نهند.

این مجموعه چنان که از نام آن نیز برمی آید، می کوشد ضمن بررسی سیر تکوین نظریه های فلسفی و جامعه شناختی هنر، تازه ترین تحولات آنها را به بحث بگذارد و نشان دهد که این نظریه ها در صورت بندی تعاریف متنوع از هنر، از دیدگاه های زیبایی شناختی و جامعه شناختی، چه نقشی ایفا می کنند. این کتاب اثر دکتر علی رامین است که توسط نشر نی منتشر شده است.