«لاریجانی، کاندیدای نهایی اصولگرایان است، رییس ستاد انتخاباتی قالیباف منصوب شد، موتلفه به دنبال کاندیدای مستقل است، کمپین های وبلاگی حمایت از سعید جلیلی شروع به کار کرد، ولایتی گزینه هاشمی است، محسن رضایی مستقل می آید،...» تقریبا روزی نیست که در رسانه های اصولگرا خبری از این جنس منتشر نشود، خبرهایی که ظاهرا از آغاز رقابت جدی درون این جناح خبر می دهد و اینکه انتخابات ریاست جمهوری سال آینده یکی از پرکنش ترین انتخابات سال های اخیر خواهد بود. اما آیا همه ماجرا این است؟ اصولگرایان ایرانی تا همین چند ماه پیش که تنور انتخابات مجلس را گرم کرده بودند، رقابت درونی خویش را سمی مهلک می دانستند و از موریانه