بچه های دیروز، خیلی خوب او را می شناسند و بسیار از او خاطره دارند. او ازجمله عروسک هایی بود که می توانست با مخاطبش ارتباط برقرار کند. «سنجد» یکی از عروسک های محبوب بچه های دیروز است. نگار استخر هنرمندی است که این عروسک را خلق کرد و تا آخرین روز با او همراه بود.

برنامه های عروسکی قدیمی بیشتر از امروز در ذهن بچه ها ماندگار می شدند. چون بچه های دیروز خیلی مثل بچه های امروز حق انتخاب نداشتند و از طرفی این گونه برنامه ها خیلی خوب می توانستند به نیازهای کودکان آن دوره پاسخ دهند.

این برنامه برای اولین بار حدود 20 سال پیش ساخته شد. ما می خواستیم به واسطه «سنجد» یک بچه شاد و در عین حال کنجکاو و مودب را به تصویر بکشیم که خدا را شکر تا حد زیادی هم موفق شدیم.

اتفاقا در این سال ها مدیران شبکه دو، خیلی اصرار به ساخت دوباره این مجموعه داشتند، اما خود من خیلی نسبت به این مساله راغب نبودم. چون معتقدم کیفیت کار باید حفظ شود و نباید برنامه ای که مختص کودکان است با عجله روی آنتن برود.

خب طبیعتا سنجد را خیلی دوست داشتم چون او بخشی از وجود خودم بود. بعد از سنجد، تربچه را هم دوست دارم.

سوال خوبی پرسیدید. هدف اصلی من در ساخت این برنامه، آموزش به کودکان بود. آموزش هایی که به سن و سال بچه ها می خورد و به آنها برای حل مسائلشان کمک می کرد، اما متاسفانه امروزه به تنها چیزی که در برنامه های کودک اهمیت داده نمی شود آموزش است. چون آدم هایی که این سکان را به دست گرفته اند هیچ گونه تصوری به لحاظ روان شناسی و شناخت دنیای کودک ندارند و برای همین هم بیشتر برنامه های کودک در حال حاضر یکنواخت و بی روح شده اند.