هیجان فوتبال، این بین المللی ترین زبان جهان، مرز نمی شناسد و این روزها تب جام ملت های اروپا، حاشیه هایش، اشک ها و لبخند هایش که جزء ذات فوتبال است و همین است که اصولاجذابش می کند، نام کشورهای قاره سبز را سر زبان ما شرقی ها انداخته است. بی شک یکی از این نام ها «آلمان» است؛ آلمانی که ناباورانه و کمی تلخ به ماریو بالوتللی باخت و از جام خداحافظی کرد. آلمان برای ما- مثل خیلی از مردم جهان- تداعی کننده نظم آهنین و اتومبیل های شیک و البته هیتلر و جنگ جهانی دوم است، ولی چه کسی باور می کند که ما در ایران، چهار آلمان داریم؟!

اولین آلمان، «آلمان آباد» است، روستایی از توابع بخش مرکزی ارومیه در استان آذربایجان غربی ایران. این آلمان، در دهستان بکشلوچای قرار داشته و بر اساس سرشماری سال 1385 جمعیت آن 497 نفر (143 خانوار) بوده است.

دومین آلمان، «آلمان قدیم» است؛ یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی که در دهستان بزکش بخش مرکزی شهرستان اهر واقع شده است.

سومین آلمان هم روستایی است در بخش مرکزی رشت و چهارمین آلمان هم در «شلماش» استان کردستان.

محصول آلمان های ایران، نه بنز و ب.ام.و که انگور و مرکبات است، آلما در زبان آذری به معنای «سیب» است و قطعا آلمان های فراموش شده ما ربطی به سرزمین ژرمن ها ندارد و احتمالاآن دو آلمان واقع در آذربایجان از «سیب» گرفته شده باشند. عجایب نام های روستاهای ایرانی به اینجا ختم نمی شود؛ در اطراف فومن روستایی به نام «لهستان» داریم!

شاید تب فوتبال جام ملت های اروپا بتواند باعث شود که آلمان های وطن خودمان را دوباره بشناسیم؛ آلمان هایی که مال خودمان، خود خودمان است؛ حاشیه ها و اشک و لبخندهایش هم مال خودمان...