تولید فیلم ها و آثار نمایشی فاخر براساس وقایع تاریخی صدر اسلام و علی الخصوص بزنگاه های حساس تاریخ شیعه از همان زمان ترسیم چشم اندازهای سینمای انقلاب اسلامی در دستور کار هنرمندان و سیاستگذاران فرهنگی کشور بود. سابقه مردمی هنرهای مذهبی نمایشی همچون پرده خوانی و تعزیه نه فقط به عنوان پیش زمینه های موجه و مورد تایید اقشار متدین کشور، پشتوانه مناسبی برای تغییر مسیر قبلی سینمایی رایج (قبل از انقلاب) بود بلکه به دلیل همان سابقه ذهنی و اقبال عمومی، دارای توجیه اقتصادی نیز به شمار می رفت. توفیق بی سابقه و کم نظیر فیلم «محمد رسول الله(ص)» (مصطفی عقاد/1976) که در نخستین ماه های پس از پیروزی انقلاب اکران