اولین موضوعی که در برخورد با این موضوع من را ناراحت می کند این است که بیشتر مواقع مواردی که در این پیامک ها ذکر می شود دغدغه من نیست و به جای اینکه این تبلیغات بار مثبت داشته باشد، دارای بار منفی و تخریبی بیشتری است. چند هفته پیش هم با شماره یی که همراه اول برای قطع کردن این گونه از پیامک ها در اختیار مشترکانش قرار داده بود تماس گرفتم اما همچنان می بینم که روزی یک یا چند پیام به دستم می رسد. در مورد پیامک های اطلاع رسانی هم ترجیح می دهم به روش های قدیمی (روزنامه، نامه و...) از موضوعی اطلاع پیدا کنم تا از طریق پیامک. من فکر می کنم تلفن همراه وسیله یی است که صاحب خط می تواند انتخاب کند با تعداد محدودی از افرادی که خودش می خواهد، در ارتباط باشد ولی اینکه شرکت های تبلیغاتی وارد این حریم شوند و از این وسیله سوءاستفاده کنند، برای من جذاب نیست. این پیامک ها مانند این هستند که کسی هر روز در خانه تان را بزند و تبلیغ کالایی را بکند. البته باید بگویم که این روش به عنوان یکی از روش های تبلیغاتی مدرن در ایران جای خود را پیدا کرده است و خود ما هم برای تئاتر جدیدمان از این روش برای جذب مخاطب استفاده کرده ایم.