باز سحر، باز صدای خدا

باز به لب گل شدن ربنا

باز مناجات و خدای بزرگ

گوش پراز زمزمه آشنا

خیز و سحر را به تماشا نشین

پاک کن از لوح دلت شام را

گرچه گنهکار و دل آزرده ای

گفت خداوند که عاشق بیا

پاک بشو، ساکن افلاک شو

باز کن ای دوست زبان دعا

ای تن آلوده سحر خیز باش

خوب کند جان تو را مبتلا

گاه به دور قمر دل بگرد

گاه بشو معتکف کربلا

این دل دیوانه ما کعبه ای است

تا که در او جلوه کند مصطفی

دست توسل به خدا کن بلند

ختم سخن هیچ مجو جز خدا