گروه تاریخ اقتصاد - رودلف دیزل، مخترع آلمانی در 18 مارس 1858 میلادی به دنیا آمد. وی بخشی از زندگی خود را در فرانسه، انگلستان و سپس آلمان گذراند و در دانشگاه مونیخ به تحصیل پرداخت. دیزل در حین تحصیل متوجه شد که 90 درصد انرژی حاصل از سوخت زغال سنگ در ماشین های بخار و همین مقدار انرژی به دست آمده از سوخت بنزین در موتورهای احتراقی تلف می شود و تنها 10 درصد باقی مانده به مصرف می رسد.

از این رو، وی از آن زمان به ساخت دستگاهی اندیشید که بیشترین بازدهی و کمترین میزان تلف شدن انرژی را داشته باشد. وی پس از سال ها تلاش، سرانجام در تابستان 1895 توانست موتوری اختراع کند که با فشردن هوا، حرارت زیادی در حدود 500 درجه سانتیگراد تولید می کرد. در موتور دیزل که با گازوئیل کار می کرد، قبل از ورود گازوئیل به موتور، هوا باید گرم شده و سپس سوخت در سیلندر پراکنده شود. این موتور به دستگاه سردساز مجهز بود تا بتوان آن را تا دمای بالایی رساند. همچنین سرعت و نیروی موتور با تغییر دادن مقدار سوخت تزریقی تنظیم می شد. تا سال 1900، از این موتور استفاده نشد و با این حال، دیزل این موتور را کامل کرد و با پیشرفت و تکامل تکنیکی موتور آن، این دستگاه به عنوان اولین موتور قابل حرکت با کاربردهای وسیع و گسترده شهرت یافت.