با همه حرف ها و مقالاتی که درباره یدالله رویایی در ایران منتشر می شود، اما هنوز معتقدم او شاعر قدرندیده یی است. اگرچه در صورتی که قرار باشد درباره علت این قدرندیدگی در جامعه ادبیات ایران حرف بزنیم، به نحله یی از شعرای معاصر بر خواهد خورد و شاید تنش ایجاد شود و خیلی باب میل طیفی از اهالی ادبیات نخواهد بود اما چه باک که برخی واقعیت ها در ادبیات معاصر ایران به دلیل همین کتمان ها، مکتوم مانده است و نسل های اکنون و آتی لایه هایی تلخ از پشت صحنه های طبیعی تنش های ادبی این سرزمین را درنیافته و نخواهند یافت. شعر کارگاهی او و شاگردانش،