هفته گذشته، سه روز کامل را در گردهمایی جمهوری خواهان گذراندم اما باید اقرار کنم که در اغلب ساعات این گردهمایی، ذهنم به طور ناخودآگاه از گردهمایی منحرف می شد و ناخواسته به نیل آرمسترانگ می پرداخت، نخستین کسی که پا به کره ماه گذاشت. درگذشت آرمسترانگ به شدت مرا منقلب کرد، به خصوص همزمانی آن با انتخابات پیش روی آمریکا. چرا که آمریکایی که او را به ماه فرستاد، مثل مسافر یک سفر طولانی، سوار بر کشتی بزرگی بود که راه بسیاری را پشت سر گذاشته و موفقیت های بسیار کسب کرده بود. موفقیت هایی در علوم مختلفی چون دارو سازی و فیزیک، که آن روزها به جهانیان مژده جهانی زیباتر را می داد. اما به عنوان یک مسافر، آمریکا