تئاتر خیابانی در راه است. رفته رفته رنگ و بوی فصل پائیز را حس می کنیم و خاطرات این فصل در تئاتر ایران با جشنواره تئاتر خیابانی گره خورده است. جشنواره تئاتر خیابانی در حافظه تئاتری ها با شهر مریوان گره خورده است. آنجا یکی از خاستگاه های اصلی تئاتر خیابانی است و هنرمندانی از این شهر کوچک و مرزی طی این سالیان آثاری را خلق کرده اند که بسیاری از تماشاگران پایتخت نشین هم در جشنواره های فجر به دیدن این کارها پرداخته اند. همین هنرمندان طی سال های اخیر در بخش های اجرایی و مدیریتی جشنواره حضور داشته و سهمی را به خود اختصاص داده اند. ایده شکل گیری جشنواره خیابانی به صورت بومی و از همان روستاهای مریوان شکل گرفت. هنرمندان تئاتر خیابانی آن دیار در مراسم و مناسکی یا ایامی از هفته، کارهای خود را به دل روستاها می بردند و برای تماشاگران اهل روستا اجرا می کردند. این اجراها با استقبال گسترده مردم روستا روبه رو می شد. چنین حرکت های مبتنی بر مطالعات خود جوانان آن دیار از تئاتر مشارکتی و حضور مردم به عنوان ظرفیت و بخشی از نمایش بود. از سوی دیگر این اجراها همچون رپرتواری زنجیره ای در دل روستاهای همجوار شکل گرفت و مردم آنچنان استقبال نشان دادند که وصف ناشدنی بود. این استقبال هنرمندان را بر آن داشت که به کار خود ادامه دهند. آنها پس از موفقیتی که به دست آوردند، ایده خود را با همکاری وزارت ارشاد عملی کردند و به این شکل جشنواره ملی و سپس بین المللی به عنوان جشنواره مریوان شکل گرفت. این جشنواره حالاهشتمین دوره خود را سپری می کند و از سوم تا هفتم مهرماه بخش عظیمی از تئاتر خیابانی ایران را به کنار دریاچه باستانی زریوار می کشد.