عاقبت رسید

عاقبت رسید و من رها شدم

خویش را به خیش های مرگ واگذاشتم

زیر و رو که شد تمام هستی ام

خویش را دوباره کاشتم

از کجا به ناکجا برآمدم

خوشه خوشه با ستاره ها برآمدم

کهکشان چهره ها شدم

من چقدر چهره داشتم!

مجموعه شعری تازه از علی محمد مودب منتشر شد. این خبر کوتاه برای من که رویدادهای بازار شعر کمتر می تواند نظرم را به خود جلب کند، جالب توجه بود. علی محمد مودب با بیش از یک دهه شاعری، کتاب های «عاشقانه های پسر نوح»، «همین قدر می فهمیدم از جنگ»، «مرده های حرفه ای»، «الف های غلط»، «عطر هیچ گلی نیست»، «دروغ های...»، «روضه در تکیه پروتستان ها» و امروز «کهکشان چهره ها» را در کارنامه ادبی خویش دارد. کتاب اخیر اما از آنجا که پرداختی کاملاتازه به دنیای شاعر دارد، نقطه عطفی در سیر شاعری وی قلمداد می شود.