مثل دفعات قبل نتوانستم فورا جواب نامه شما را بدهم... وضعیت سیاسی ما غرق در سردرگمی و کشور آماده جنگ داخلی است و این وضعیت تنش های زیادی را به دنبال داشته است... بورژوازی تمام منابع خود را وارد میدان خواهد کرد. سیستم حقوقی بورژوازی روی کار خواهد آمد. بورژوازی دولت خود را با کمک قدرت اقتصادی نیکسون به راه خواهد انداخت...

باید درباره همه اینها فیلمی بسازیم!... فیلمی گسترده که از تمام کارخانه ها، زمین ها و معادن فیلمبرداری کند. فیلمی تحقیقاتی که تمام شهرها، روستاها، ساحل و صحرا را در خود داشته باشد. فیلمی مثل یک نقاشی دیواری بزرگ که به بخش های مختلفی تقسیم شده باشد و بازیگران آن مردم و رهبران اتحادیه های آنان و از طرف دیگر الیگارشی و رهبران آن و ارتباطات آنها با دولت های واشنگتن و دیگر کشورها باشد. یک فیلم تحلیلگرانه. فیلمی درباره توده ها و افراد. یک فیلم با ریتمی سریع که انرژی اتفاقات روزمره را در خود داشته باشد، فیلمی رها از فرم که به یک گزارش، یک مقاله، یک عکس، ساختار دراماتیک داستانی، تصاویر زنجیره وار نزدیک می شود- فیلمی که بسته به شرایط و واقعیت موجود از هر چیزی استفاده می کند...

اما ما هیچ گونه ابزار فیلمسازی نداریم. با وجود مسدود شدن واردات فیلم از جانب امریکا، رسیدن لوازم به ما ممکن است تا یک سال طول بکشد. ما فکر کردیم شما می توانید به ما کمک کنید... من از بابت این نامه طولانی از شما عذرخواهی و خواهش می کنم در جواب دادن صراحت به خرج دهید. من به قضاوت و تصمیم شما اعتماد دارم.

با بهترین آرزوها، پاتریشیو.

سانتیاگو شیلی 14 نوامبر 1972