اگر انصاف به خرج دهیم و از مجموعه های ارزشمندی که ماحصل کار چند جوان انقلابی و تحصیلکرده است به مانند یک نکته از هزاران، دفاع مقدس و... فاکتور بگیریم، در می یابیم که پژوهش در صداوسیمای ما جایی ندارد.

یعنی به جای تحقیقات جامع و حرفه ای برای شروع یک کار، این تجهیزات و عوامل هستند که اصالت می یابند.

از همین رو در حوزه های بسیاری همچون تاریخ، سیاست خارجه و... شکاف های عمیقی بین اندیشمندان و بدنه جامعه و حتی نسل های مختلف انقلاب وجود دارد، چه بسیار از جوانان که شناخت جامع و کاملی از دفاع مقدس ندارند چه بسیار از نسل های سوم و چهارم که نمی دانند چرا پدران آنها دست به انقلاب زدند یا چرا بعضی شعار مرگ بر استکبار سر می دهند؟

البته در این بین صداوسیما به واسطه دیوان سالاری موجود در سازمان عریض و طویلش و مصلحت های سلیقه ای در روشنگری، لاک پشت وار پیش می رود، اما شبکه های ماهواره ای به خوبی این خلارا در راستای منافع و نگاه خود پر کردند و منتظر کسی هم نمی مانند.