هدفونی که برای پیاده کردن مصاحبه ها به مدینه آورده بودم، همون روز اول خراب شد و به همین دلیل مجبور شدم برای تهیه هدفون و میکرفون به بازار بروم. هر چقدر جستجو کردم، مغازه ای که لوازم کامپیوتر داشته باشد پیدا نکردم، اغلب مغازه های فروش البسه و اغذیه بود. سرانجام داخل یکی از مغازه ها شدم تا بپرسم آیا این اطراف چیزی را که دنبالش هستم پیدا می کنم یا نه.

قبل از ورود جمله ای که با ظرفیت اندک عربی دانی ام باید جمع و جور می کردم و مقصودم را می رساندم، پیدا کردم، داخل رفتم و پسر جوانی-تقریبا بیست یا بیست و پنج ساله- را دیدم که مشغول کار بود. گفتم: «این مرکز ملحقات الکمبیوتر؟» و قبل از گفتن این جمله خیلی مراقب خودم بودم که «پ» کامپیوتر رو حتما «ب» تلفظ کنم.