اغلب شرکت های موفق جهان رفته رفته دارند از برنامه های انعطاف در فضاهای کاری بهره می برند. برای مثال، کارگران شرکت افلاک (Aflac) یک هفته کاری چهار روزه همراه با ده ساعت کار در روز و یک هفته کاری سه روزه همراه با دوازده ساعت کار در روز دارند.

شرکت میتره (MITRE) گزینه های متنوعی را پیش پای کارمندانش قرار می دهد که شامل هفته های کاری کوتاه مدت، ساعات منعطف کاری و کار خانگی یا کار از راه دور می شود. شرکت کرفت (Kraft) نیز به کارمندانش اجازه می دهد تا به مسافرت های یک روزه بروند و حتی در صورت موافقت مدیریت، مسوولیت های کاریشان را با همدیگر عوض کنند یا به اشتراک بگذارند. همه این موارد را می توان انعطاف در فضاهای کاری و ضرورت افزایش گسترده آن تلقی کرد.