سیاست های تشویقی افزایش جمعیت در حالی است که نتایج سرشماری سال 90 نشان می دهد نرخ رشد جمعیت از 62/1درصد در سال 85 به 29/1درصد در سال 90، کاهش داشته است. تحلیل آمارهای جمعیتی همچنین بیانگر این است که صحبت ها و سیاست های تدوین شده از سوی نهادها و مسوولان مختلف کشور برای افزایش جمعیت طی پنج سال گذشته نه تنها تاثیری در تمایل افراد به ازدواج و بچه دار شدن نداشته است، بلکه کاهش نرخ رشد جمعیت را هم در پی داشته است. علاوه بر کاهش نرخ ازدواج طی سال های اخیر، سرشماری سال 90 بیانگر این بود که بعد خانوار در این سال نسبت به پنج سال قبل تر از آن کاهش 4/0 درصدی داشته است. یعنی در حالی که بعد خانوار بر اساس سرشماری 90 معادل 6/3 نفر بوده، این نرخ در سال 85، چهار نفر و در سال 75، 4/4 نفر بوده است. آمارها همچنین بیانگر این است که در همین سال ها تمایل خانواده ها به بدون بچه زندگی کردن بیشتر از سال های قبل شده است. بر اساس آخرین سرشماری، خانوارهای دو نفره از 15/3 در سال 85 به 18/4 در سال 90 رسیده است. نسبت ازدواج به طلاق نیز از 3/8 در سال 85 به 1/6 در سال 90 رسیده است. نهایتا با وجود همه سیاست های تشویقی برای افزایش جمعیت طی سال های گذشته امروز نرخ باروری در کشور به طور متوسط به 5/2 فرزند رسیده و نرخ ازدواج هم کاهش 9/1 درصدی در سال 90 داشته است.