منابع دانش در سازمان مهم ترین سرمایه شرکت های سده21 محسوب می شود. مدیران شرکت های موفق و بزرگ دنیا، چالش های مدیریت بر منابع دانش سازمانی را به عنوان دومین اولویت اصلی کاری خود ذکر کرده اند، تا جایی که موفقیت و شکست سازمان های مختلف را ناشی از تفاوت مدیریت حاکم بر منابع آن سازمان ها می دانند.

از جانب دیگر، تنوع و گستردگی سیستم های مرتبط با مدیریت بر حاملان دانش که هر یک با جنبه خاصی از دانش سازمانی ارتباط دارند باعث آن شده است که طی سال های اخیر نحوه انتخاب و برنامه ریزی و بهره گیری از سیستم ها و ابزارهای گوناگون موجود درمدیریت دانش، به عنوان یکی از مسائل اصلی مدیران سازمان های بزرگ مطرح