نقدی بر رفتار برگزارکنندگان جایزه نیما!
رقابت های ادبی در ایران چندان قدیمی نیست که بتوان در بابش رساله ها تالیف کرد اما همین شمار اندک رقابت ها و با عمری کوتاه چنان حاشیه داشتند که اگر نه رساله ها، می توان رساله یی در باب آن نوشت: من اما اینجا نه قصدم پرداختن به همه رقابت های ادبی غیردولتی است و نه برشمردن حاشیه هایی که از قبل آنها در فضای ادبیات رقم خورده است بلکه مروری دارم بر سومین دوره جایزه شعر نیما و چند سوال که طرح می کنم و در می گذرم.
هم آغاز سخن بگویم معمول و مرسوم روال رقابت های ادبی جهان این است که آثار شاعران و نویسندگان- کتاب هایشان- را بررسی می کنند و بعد از طی مراحل داوری نامزدها معرفی می شوند: در نهایت برگزیده
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 70 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
- دسترسی به متن مقالات این پایگاه در قالب ارایه خدمات کتابخانه دیجیتال و با دریافت حق عضویت صورت میگیرد و مگیران بهایی برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمیکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.