بوندس لیگا پرتماشاگر ترین لیگ دنیا است. حضور هواداران پرشور و متعصب یکی از ویژگی های جدا نشدنی لیگ اول ژرمن ها است و اختصاص بیشترین سهام باشگاه ها برای هواداران نقش آنها را در سیاست ها و تصمیمات اتخاذی پررنگ تر می کند.

بوندس لیگا همواره یکی از کم حاشیه ترین لیگ های اروپایی بوده اما در این فصل شرایط متفاوت شد. درگیری هواداران در دیدار پلی آف هرتابرلین و فورتنا دوسلدورف برای حضور در بوندس لیگای یک و برخورد پلیس و استفاده از گازهای اشک آور شروعی بود بر اعتراضات هواداران در بوندس لیگا. استقرار ایستگاه های پلیس در ورودی استادیوم ها برای بازرسی بدنی تماشاگران از دیگر مسائلی است که به مذاق هواداران خوش نمی آید. اما دامنه این انتقادات با مطرح شدن طرح امنیتی استادیوم ها گسترش بیشتری یافت: طرحی که برای تصویب در دستور کار مجمع عمومی باشگاه های بوندس لیگایی قرار گرفته است. هواداران آلمانی تایید این طرح را نمی پسندند و آن را بهانه یی برای ترویج خشونت نیروهای امنیتی در مقابل هواداران می دانند.

هواداران معترض از شروع فصل مبارزه خود را برای متقاعد کردن باشگاه ها در عدم تایید طرح امنیتی آغاز کردند، کلوپ های هواداری اعتراضات خاموش را در دستور کار قرار دادند، هواداران در دیدارهای بوندس لیگایی 12 دقیقه و 12 ثانیه سکوتی اعتراضی انجام می دهند و پس از آن به تشویق تیم خود می پردازند. این مدت زمان به دلیل برگزاری مجمع در تاریخ دوازدهم ماه 12 (دسامبر) تعیین شده است. با نزدیک شدن به جلسه مهم فرانکفورت، معترضان فعالیت های خود را بیشتر نیز کردند. آنها تظاهرات متعددی را در شهر های مختلف آلمان برنامه ریزی کردند که در نخستین اجتماعات اعتراضی جمعه شب 750 هوادار برلینی در حاشیه دیدار کایزرسلاترن و یونیون برلین علیه فدراسیون و سیاست های سازمان لیگ آلمان تظاهرات کردند.

تظاهرات کنندگان شعارهایی مبنی بر ناکارآمدی فدراسیون و سازمان لیگ فوتبال آلمان سر دادند و آنها را مافیا نامیدند. خواسته اصلی معترضان «احترام به فرهنگ هواداران» بود که آن را در پارچه نوشته های خود حمل می کردند و از مجمع عمومی باشگاه ها خواستند تا طرح امنیتی استادیوم ها را وتو کنند.