سرالکس فرگوسن، مربی سرشناس اسکاتلندی منچستریونایتد و پرافتخارترین مربی تاریخ بریتانیا در حالی هفتاد و یک ساله شد که شاید این فصل، پایانی بر دوران بلند بیست و هفت ساله او به عنوان سرمربی این باشگاه باشد.

فرگوسن که هم اکنون هم تیم خود را با حاشیه امنیت خوبی در صدر جدول لیگ برتر انگلیس حفظ کرده است در طول این سال ها، ده ها جام برای هواداران فراوان منچستریونایتد در سراسر دنیا به ارمغان آورده است و اگر گزارش های برخی مطبوعات انگلیسی صحیح باشد، اخیرا در آمریکا طی ملاقات هایی با پپ گواردیولای جوان، هماهنگی های لازم را برای جانشینی خود به عمل آورده است تا شاید سرانجام در پایان همین فصل، هدایت منچستریونایتد را به این مربی اسپانیایی بسپارد. گواردیولاکه به پیشنهاد دریافت چک سفید امضای مالکان عرب منچسترسیتی پاسخ منفی داده بود، مذاکره های مفصلی با پیر منچستریونایتد انجام داده است تا مشخص شود از بین مورینیو و کارلوس کرش به عنوان دیگر گزینه های جانشینی فرگوسن، او برای ایفای این نقش خطیر برگزیده شده است. به هر حال، موفقیت های فرگوسن آنقدر پررنگ بوده است که او با همکاری دانشکده بازرگانی هاروارد در بوستون، سبک مدیریتی خود را مورد پژوهش علمی گذاشته است تا به گفته خود، مورد استفاده مربیان جوان قرار دهد.

فرگوسن راز موفقیت ها و کسب افتخارات و قهرمانی های بی نظیر و فراوانش را در این چند جمله خلاصه کرده است:

در کل، دغدغه همیشگی من در مربیگری، القای باور بازیکنان به خودشان و اعتمادشان به یکدیگر است.

ما بازیکنان را جریمه می کنیم، اما آن موضوع را بین خودمان نگه می داریم. نمی توان همیشه کنترل خود را از دست داد، بخصوص وقتی با 30بازیکن حرفه ای برجسته که همگی میلیونر هستند، سروکار دارید.

بازیکنان امروزی نسبت به 25 سال پیش، شکننده تر و حساس ترند. سال ها پیش تهاجمی تر بودم، شور بیشتری داشتم و می خواستم فقط ببرم، اما امروز جاافتاده تر هستم و بهتر می توانم بازیکنان شکننده تر را کنترل کنم. همیشه نمی توانیم فریاد و جیغ بزنیم. این کار موثر نیست. برای یک بازیکن و برای هر انسانی، چیزی بهتر از خوب شنیدن نیست.