یک- «پذیرایی ساده» عنوان مناسبی است برای رفتاری که فیلم با تماشاگرش دارد. حقیقتا یک خوراک بصری ساده، اما به نسبت آبرومند است. سیرت نمی کند، اما ته دلت را می گیرد. ضمن آنکه زیاد هم حین این پذیرایی معذب نیستی. یعنی توی تماشاچی/ میهمان شاید مقادیری هم حین این پذیرایی کیف می کنی، اما میزبان/کارگردان گویا چندان راحت نیست. سعی اش را می کند که صمیمی و بی شیله و پیله باشد، اما توی میهمان جای آنکه صمیمیت اش را ببینی، بیشتر سعی اش به چشمت می آید. نتیجه اش چیست؟ گاهی فاصله یی میان آنچه باید ببینی و آنچه که عملامی بینی، فکری ات می کند