شعر معاصر در این چند دهه، با پتانسیل ها و نقاط ضعف و قوت خود کمابیش آشناست، شعر امروز حاصل تمام افراط و تفریط هایی است که از برای ثبیت خود، به عنوان یک جریان شعری گسترده، شاید ملالت ها و فحاشی ها شنیده، و همچنان می شنود، اما راه خود را همچنان می پوید و بر کسب تجربیات خویش می افزاید: با این حال شاعران جوان، در لابه لای این ناسزاها و بی مهری ها، حرف ها و نکته هایی می آموزند که در قوام بخشیدن به هویت اشعارشان بی نهایت می تواند تاثیرگذار باشد. درست است که به تعبیر شفیعی کدکنی برخی شاعران، ادای فرمالیسم ها را در می آورند و به دنبال رستاخیز کلمات هستند! و با پس و پیش نهادن کلمات و حروف می خواهند