موسیقی سنتی در ایران از گذشته خاستگاه بسیار مطلوبی داشته و هنرمندان زیادی برای حفظ آن تلاش کرده اند. طبیعی است که با از دست رفتن یک هنرمند، حفظ میراث ماندگار فرهنگی و هنری او، از هر چیزی مهم تر است. هنرمندان سعی می کردند اصالت واقعی موسیقی سنتی را تمام و کمال حفظ کنند و این ارزشمند است.

همایون خرم هم از آن دست هنرمندان این سرزمین بود که سعی می کرد، سنت تلفیق احساسات و موسیقی سنتی را حفظ کند. متاسفانه افرادی پس از مرگ هنرمندان در این اصالت دست می برند یا به نوعی آن را مخلوط می کنند و آثار هنرمند دستخوش تغییرات می شود. اینچنین نمی توان از آثار هنرمند حفاظت کرد و این نتیجه مطلوبی همراه ندارد. باید سعی کرد مراقب حفظ این ویژگی ها در آثار مرحوم خرم بود.

استاد «همایون خرم» از شاگردان «ابوالحسن صبا» بودند و از آنجایی که استاد صبا در آثارش همیشه اصالت موسیقی را حفظ می کرد، این ویژگی را به شاگردانش هم انتقال داد. همایون خرم مهندسی خوانده بود و موسیقی را بسیار ارزنده و شکیبا دنبال می کرد. از شنیدن خبر مرگ ایشان بسیار متاثر شدم و از دست دادن این هنرمند را به جامعه موسیقی ایران تسلیت می گویم.