شخصا «همایون خرم» را دوست داشتم و با کارهایش زندگی کردم. هر یک از کارهای او برای من خاطره انگیز هستند و به همین دلیل خبر درگذشت او بسیار تاثر برانگیز بود. درست است که می گویند او در ویلن تبحر داشت اما من در درجه اول او را آهنگساز باذوقی می دانم که البته ویلن را با چنان حالی می نواخت که بسیار تاثیرگذار و برگرفته از یک موسیقی ایرانی بود. ویلن او بسیار خوب و مانند استادانی همچون بدیعی و ملک پنجه شیرینی داشت اما به نظرم مهم ترین تاثیر خرم بر موسیقی، آهنگسازی بود چون هنوز که هنوز است آهنگ های او تاثیرگذار خواهد بود، همانطور که نسل ما هم از گذشتگان مان همچون خرم تاثیر گرفته است مثل خود من که بارها و بارها آهنگ های خرم را گوش کردم و قطعا این کار روی ذوق و سلیقه من تاثیر خود را گذاشته است.