گروه تاریخ اقتصاد- آنچه می خوانید بخشی از متن نامه ای است که ذکاء الملک فروغی در 17 دسامبر سال 1919 به وقارالسلطنه نوشته و طی آن به قرارداد 1919 ایران و انگلیس انتقاد کرده است. براساس قرارداد 1919 تمام امور کشوری و لشکری ایران زیر نظر مستشاران انگلیسی و با مجوز آنان صورت می گرفت:

قربانت شوم روزگار و هرچه در وی هست بس ناپایدار است... اما امیدوارم سحر نزدیک باشد. ملت ایران اگر وجود داشت، اگر در ایران افکار عامه موثر بود، آیا دولت ایران جرات می کرد این قرارداد اخیر را با انگلیس ببندد؟ آیا دولت انگلیس جرات می کرد چنین ترتیبی را به دولت ایران تحمیل کند؟ اگر بدانید در فرنگستان و آمریکا از بسته